اگرچه HIV به طور کلی سلولهای عصبی را آلوده نمی کند ، سلولهایی را پشتیبانی می کند که اعصاب مغز و سراسر بدن را تحت تأثیر قرار می دهد.
در حالی که ارتباط بین HIV و آسیب عصبی به طور کامل درک نشده است ، به احتمال زیاد سلولهای پشتیبانی آلوده به آسیب عصبی کمک می کنند. عفونت پیشرفته HIV می تواند به اعصاب (نوروپاتی) آسیب برساند. سوراخ های کوچک در غلافهای رسانای الیاف عصبی محیطی (میلوپاتی خلاء) می تواند باعث درد ، ضعف و مشکل در راه رفتن شود.
عوارض عصبی قابل توجهی از ایدز وجود دارد. اچ آی وی و ایدز می توانند باعث ایجاد زوال عقل درگیر HIV یا عقده دمانس ایدز شوند ، دو شرط که بر عملکرد شناختی تأثیر می گذارد.
آنسفالیت توکسوپلاسما ، ناشی از انگل معمولاً در مدفوع گربه وجود دارد ، یکی دیگر از عوارض احتمالی ایدز است. با داشتن سیستم ایمنی ضعیف ، داشتن ایدز شما را در معرض خطر التهاب مغز و نخاع به دلیل این انگل قرار می دهد. علائم آن شامل سردرگمی ، سردرد و تشنج است.
برخی از عوارض شایع ایدز عبارتند از:
اختلال حافظه
اضطراب
افسردگی
در موارد بسیار پیشرفته ، توهم و روانپریشی صریح ممکن است رخ دهد. همچنین ممکن است شما دچار سردرد ، تعادل و مشکلات بینایی شوید.
دستگاه پوششی
یکی از علائم بارز HIV و ایدز در پوست دیده می شود. پاسخ ضعیف ایمنی ، شما را در برابر ویروس هایی مانند تبخال آسیب پذیرتر می کند. تبخال می تواند باعث ایجاد زخم در اطراف دهان یا دستگاه تناسلی شما شود.
HIV همچنین خطر ابتلا به بثورات و زونا را افزایش می دهد. زونا در اثر تبخال زوستر ایجاد می شود ، ویروسی که آبله مرغان به شما می دهد. زونا باعث ایجاد بثورات دردناک ، اغلب با تاول می شود.
عفونت ویروسی پوست به نام molluscum contagiosum شامل شیوع برجستگی بر روی پوست است. شرط دیگر Prurigo nodularis نام دارد. باعث ایجاد توده های پوسته پوسته شده بر روی پوست و همچنین خارش شدید می شود.
HIV همچنین می تواند شما را مستعد ابتلا به سایر بیماری های پوستی از جمله:
اگزما
درماتیت سبورئیک
زخم
سرطان پوست
درباره این سایت